PODJAZDY DO GARAŻU Z KOSTKI BRUKOWEJ

Nowa nawierzchnia wokół domu usprawni komunikację. To inwestycja na wiele lat, warto więc zadać sobie nieco trudu i starannie ją zaprojektować.

Bruk betonowy to najbardziej popularny sposób utwardzenia podjazdu. Jego bogata kolorystyka umożliwia ułożenie nawierzchni dopasowanej do elewacji.

MATERIAŁY NA NAWIERZCHNIĘ PODJAZDU DO GARAŻU

Doskonałym sposobem utwardzenia nawierzchni jest wykonanie jej z niewielkich elementów: kostek kamiennych, kostek betonowych lub klinkieru. Będzie stosunkowo łatwa w budowie, a w razie potrzeby można będzie naprawić jej fragment, a nawet ją zdemontować. Dodatkowym atutem zastosowania kostek brukowych jest estetyka. Można układać z nich wzory fakturowe lub różnobarwne mozaiki, a także wypełniać nimi powierzchnie o nieregularnym kształcie.

KOSTKA KAMIENNA

Wykonana z twardych skał magmowych (bazalt, sjenit, gabro, porfir, granit) lub z kwarcytów jest bardzo odporna na ściskanie, ścieranie i wpływ czynników atmosferycznych. Nieco mniej odporne i rzadko wykorzystywane do produkcji kostki przeznaczonej na nawierzchnie są twarde odmiany piaskowca. Zaletą nawierzchni z kostki kamiennej jest jej niepowtarzalny wygląd – elementy nigdy nie są jednorodnie wybarwione, a ich kształty nie są identyczne. Kamień jako materiał naturalny ładnie się starzeje i zawsze wygląda szlachetnie. Kostka kamienna oferowana jest najczęściej w wymiarach 4 x 6, 7 x 9, 8 x 11, 15 x 17 cm. Zwykle do budowy nawierzchni na podjazdach do garaży i w innych miejscach, gdzie przewiduje się mało intensywny ruch samochodów osobowych, stosuje się kostki grubości 6 cm, natomiast tam, gdzie będą jeździć także samochody ciężarowe, lepiej użyć elementów grubości 8 cm.

KOSTKA BETONOWA

Jest mniej odporna na uszkodzenia mechaniczne i wpływ warunków atmosferycznych niż kamienna, ale za to tańsza. Oprócz tradycyjnych, opatrzonych już wzorów pojawiają się na rynku nowe, bardziej interesujące. Jedne imitują bruk i rozmaite rodzaje kamienia. Inne mają oryginalne kształty lub tworzą systemy różnych elementów pozwalających układać wymyślne wzory. Zazwyczaj kolorystyka kostek betonowych jest stonowana, ale zdarzają się też wersje o barwach zdecydowanych, soczystych. Krawędzie elementów mogą być ostre, zaokrąglone, obijane na wzór starego bruku lub fazowane (ścięte ukośnie) dla zapobieżenia ich kruszeniu. Warstwa licowa kostki może być gładka, jednak coraz częściej nadaje się jej fakturę imitującą kamień naturalny lub pokrywa drobnym kruszywem kamiennym dla wzmocnienia powierzchni. Także wymiary kostek są coraz bardziej zróżnicowane. Na nawierzchnie tak zwane pieszo-jezdne (podjazd) najlepiej nadają się te o grubości 6 i 7 cm. Oczywiście im większe przewiduje się obciążenie, tym grubszych elementów należy użyć.

BRUK KLINKIEROWY

Klinkier powstaje z gliny wypalanej w temperaturze od 1005 do 1300oC. W takich warunkach uzyskuje się elementy o czerepie spieczonym, ale bez zeszkliwienia powierzchni. Ich struktura staje się mało nasiąkliwa, jest wytrzymała na nacisk i uszkodzenia mechaniczne oraz na działanie czynników atmosferycznych. Klinkier charakteryzuje się wysoką odpornością na poślizg, a jego powierzchnia pomimo upływu czasu nie ulega wygładzeniu. Dla wielu inwestorów głównymi zaletami klinkieru są jego niesłychanie solidny wygląd oraz naturalne barwy. Tradycyjne elementy klinkierowe mają różne odcienie czerwieni, brązu i koloru pomarańczowego, ale obecnie w ofercie znajdują się też żółtawe, białe, szare, grafitowe i czarne, a także dwubarwne cieniowane (napłomieniane). Zazwyczaj ich barwa jest zdecydowana, a powierzchnia gładka i lśniąca, choć mogą też być piaskowane lub fakturowane (ryflowane, obijane). Bardzo efektowne są klinkierowe cegły brukowe wytwarzane ręcznie. Mają nierówne chropowate powierzchnie i krawędzie oraz szorstką fakturę. W ofercie są cegły brukowe o wymiarach 200 x 100 x 40, 210 x 65 x 50, 200 x 100 x 50, 50 x 50 x 50, 200 x 200 x 40 mm.

KOSTKA BRUKOWA NA PODJAZD. CZY KAŻDY BRUK WYTRZYMA DUŻE OBCIĄŻENIE?

Pierwszą decyzją, którą musimy podjąć przed ułożeniem bruku, jest dopasowanie rodzaju kostki do sposobu użytkowania nawierzchni. Przede wszystkim musi być ona wytrzymała na obciążenia (nie może pękać pod ciężarem samochodu) i ścieranie.

Nawierzchnię, po której nie będą poruszać się samochody, można ułożyć z kostki o wytrzymałości na ściskanie 35 MPa. Kostka o tych samych parametrach sprawdzi się również, na podjeździe do garażu, ale tylko pod warunkiem, że będą po nim jeździły wyłącznie samochody osobowe. Zaleca się jednak, by podjazdy do garażu wykonać z kostki o lepszych parametrach – powyżej 50 MPa.

• Kostka betonowa to najpopularniejszy materiał, z którego układany jest bruk. Mają wytrzymałość na ściskanie do 50 MPa. Barwione są najczęściej na kolor szary, czerwony, żółty, zielony, brązowy i czarny. Do zagospodarowania przestrzeni wokół domów w stylu rustykalnym i dworkowym warto użyć uszlachetnionych kostek betonowych z fazowanymi krawędziami, imitujących stare kamienie brukowe lub piaskowiec. W uzyskaniu chropowatej powierzchni pomagają specjalne zabiegi, jak młotkowanie, śrutowanie czy płukanie.
• Kostka kamienna ma największą wytrzymałość na ściskanie – nawet 160 MPa, są mrozoodporne, nie wchłaniają tłuszczów. Najpopularniejsze są kostki granitowe występujące w wielu odcieniach szarości, zieleni, czerwieni i żółci. Kostki bazaltowe ze względu na swoją ciemną barwę są wykorzystywane głównie jako element kompozycji.
• Bruk klinkierowy ma wytrzymałość 30-60 MPa, są mało nasiąkliwe i mrozoodporne, nie blakną pod wpływem promieni słonecznych. Są dostępne w ciepłych, naturalnych kolorach – od żółtego, przez czerwony, po brąz i grafit (zależy to od sposobu wypalania klinkieru i dodatku iłołupka). Dostępny jest też bruk klinkierowy cieniowany – z różnymi odcieniami w obrębie jednej kostki.
• Kostki sztuczne z granulatu kauczukowo-silikonowego. Ich najważniejszą zaletą jest elastyczność – łagodzą skutki upadków i zapobiegają poślizgnięciom. Wyglądem przypominają kostki betonowe. Bruk drewniany wbrew pozorom bardzo dobrze znosi duże obciążenia – do 95 MPa, jest jednak mało odporny na korozję biologiczną. Najczęściej stosuje się impregnowane ciśnieniowo kawałki (okrągłe lub kwadratowe) gałęzi i pni sosnowych oraz dębowych.