ALEJKI OGRODOWE

W każdym ogrodzie są ścieżki. Ich klarowny układ jest potrzebny, by łatwo poruszać się po działce. Ścieżki dla pieszych są niezbędne, jeśli nie chcemy aby rośliny czy trawnik zostały zadeptane.

Na rynku jest duży wybór materiałów na nawierzchnie w różnych kolorach. Przy wyborze należy kierować się kilkoma zasadami.

Czym się kierować wybierając materiał na nawierzchnię
Po pierwsze trzeba uwzględnić jak będzie użytkowana dana nawierzchnia. Chodzi tu głównie o obciążenia, jakie będą na nią wywierane. Jeżeli chcemy dobrać materiał na nawierzchnię podjazdu dla samochodów, to musimy zdecydować się na taki, który będzie odporny na dużą siłę nacisku. Ale jeśli nawierzchnia ma być przeznaczona tylko do użytku pieszego, można pozwolić sobie na dużą swobodę wyboru. Przy wyborze warto wziąć pod uwagę także to, jak wiele czasu można poświęcić naprawie i konserwacji nawierzchni. Dla osób zapracowanych polecane są nawierzchnie z kostki brukowej, płyty chodnikowe oraz kamienne. Nie zaleca się natomiast nawierzchni żwirowych, ponieważ wymagają one sporo zabiegów pielęgnacyjnych.

Pamiętajmy też, by dobierać rodzaj nawierzchni do stylu ogrodu, domu, ogrodzenia. Do nowoczesnych założeń ogrodowych pasują geometryczne elementy: kostka brukowa bądź cięte płyty kamienne, a do ogrodów rustykalnych – elementy naturalne z kamienia, kostka i łamane płyty.

RODZAJE MATERIAŁÓW NA NAWIERZCHNIE

Najpopularniejszymi rodzajami nawierzchni wykorzystywanymi obecnie w ogrodach są:
Nawierzchnia żwirowa – tania, jednak wymaga dużo pracy, by utrzymać ją w dobrym stanie: musi być regularnie równana, przesiewana, a ewentualne ubytki uzupełniane. Ścieżki muszą mieć krawędzie zabezpieczone przed mieszaniem się materiału z trawą i ziemią.

Kostka brukowa –najpopularniejszy typ materiału na nawierzchnię, o bogatej gamie kolorów, faktur i kształtów oraz niskiej cenie. Ułożenie kostki brukowej nie jest trudne, wystarczy standardowe przygotowanie terenu.

Kostki kamienne – wykonywane głównie z granitu, rzadziej z wapienia, bazaltu czy innych rodzajów skał. Są droższe od kostek brukowych, jednak mają szlachetniejszy wygląd ze względu na swój naturalny materiał.

Płyty chodnikowe – wykonywane z betonu, stosowane głównie do układania chodników, kiedyś najpopularniejszy materiał, obecnie ustępują jednak miejsca kostkom brukowym ze względów estetycznych.

Płyty kamienne łamane – pasują do ogrodów rustykalnych oraz starszych założeń ogrodowych. Mają charakter kameralny, zachęcają swoim szlachetnym wyglądem oraz naturalnością. Ich wadą jest to, iż trudno uzyskać z nich gładką powierzchnię – może być to utrudnienie dla osób starszych oraz poruszających się na wózkach inwalidzkich.

Płyty kamienne cięte – elegancki, ale drogi rodzaj nawierzchni. Płyty powstają przez cięcie bloków skalnych, najczęściej granitowych. Stosowane są głównie w publicznych ciągach komunikacyjnych o charakterze reprezentacyjnym.

Beton artystyczny – jest symbolem współczesności, a jego zastosowanie wszechstronne i efektowne. Surowa i chłodna nawierzchnia betonowa, ale z indywidualnym charakterem, wyrażonym obrazem, barwą bądź fakturą, doskonale pasuje do nowoczesnego budynku i otaczającego go ogrodu. Dodatkowo jest całkowicie mrozo-, ognio- i wodoodporny.

UŁOŻENIE NAWIERZCHNI

Niezależnie od miejsca, zawsze wymaga przygotowań. Nie można układać materiału bezpośrednio na ziemi, wymagane jest zdjęcie warstwy gruntu do głębokości 10–50 cm (zależy od rodzaju pokrycia). Grunt rodzimy, jeśli nie ma dobrej nośności, należy utwardzić i przykryć geowłókniną (zapobiegnie mieszaniu się ziemi z wyżej położonymi warstwami). Na tak przygotowane podłoże można układać pierwszą warstwę (w postaci żwiru, klińca lub tłucznia), którą należy ubić, by uzyskać w miarę spójną strukturę podobnej wysokości. Następnie wykłada się warstwę piasku grubości około 5 cm, którą również trzeba ubić do uzyskania równej powierzchni. Na tak przygotowanym terenie można układać nawierzchnię. Jest to dobre przygotowanie pod kostki brukowe i kamienne, płyty chodnikowe, płyty kamienne naturalne oraz cięte. Dodatkową zaletą powierzchni z takimi podwarstwami jest jej przepuszczalność dla wody. Nieduże, wymodelowane powierzchnie nie wymagają systemu odwadniania, gdyż woda sama po nich spływa, a duża jej część wnika w szczeliny między poszczególnymi elementami. Jest to istotne dla roślin rosnących przy alejkach i ścieżkach.